aster

Astry nowoangielskie w ogrodzie – jak o nie dbać?

Astry nowoangielskie często nazywane marcinkami należą do bylin bardzo często pojawiających się w naszych ogrodach. Wybieramy je zarówno ze względu na bujne kępy i obfite kwitnienie, jak i porę kwitnienia, ponieważ są to jedne z ostatnich kwiatów, jakie zdobią rabaty przed nadejściem zimy. Jak pielęgnować astry nowoangielskie, by cieszyć się ich walorami?

Jak wygląda aster nowoangielski?

Aster nowoangielski (Symphytrichum novae-angliae) to bylina należąca do rodziny astrowatych. Bywa także nazywana astrem amerykańskim, ponieważ pochodzi właśnie z terenu Ameryki Północnej. Ponadto zalicza się go obok astra krzaczastego i nowobelgijskiego do astrów jesiennych wielkokwiatowych.

Aster nowoangielski przybiera formę sporych, gęstych kęp, które w zależności od odmiany mogą osiągać zaledwie 50 cm wysokości lub dorastać nawet do 2 m. Jego pędy są sztywne i rozgałęzione. Wypuszczane przez nie liście są zielone i całobrzegowe owąskolancetowatym kształcie. Pędy oraz spód liści pokrywają włoski.

Kwitnienie astra nowoangielskiego przypada na późne lato i jesień, a dokładnie od sierpnia do października. Na szczytach pędów pojawiają się wówczas kwiaty, które ze względu na wąski lancetowaty kształt płatków można porównać do stokrotek. Są jednak od nich większe – ich średnica może wynosić od 2,5 do 4 cm. Środki kwiatów mają pomarańczowożółty kolor, z kolei płatki mogą być barwy białej, różowej, fioletowej lub czerwonej. Doskonale prezentują się aż do pojawienia się pierwszych przymrozków.

Astry nowoangielskie nie sprawdzają się jako kwiaty cięte, ponieważ po ścięciu kwiatki się zamykają. Podobnie jak w czasie deszczu i nocą.

Jakie stanowisko dla astrów nowoangielskich?

Astry nowoangielskie powinny być sadzone na stanowiskach słonecznych o żyznej, przepuszczalnej i bogatej w wapń glebie.

Sadzenie astrów nowoangielskich

Najlepszą porą na sadzenie astrów jest wiosna lub jesień. Przed sadzeniem podłoże warto wzbogacić kompostem. Przygotowując dołki pod sadzonki, trzeba pamiętać, że aster nowoangielski należy do roślin mocno rozrastających się. W przypadku odmian wysokich należy zachować pomiędzy nimi odległość 80 cm, a wybierając odmiany niższe, można je rozmieścić co 60 cm. Dla wyższych odmian warto przygotować też podpory, ponieważ mogą się pokładać, gdy obficie zakwitną.

Jak pielęgnować astry nowoangielskie?

Astry nowoangielskie nie lubią zbyt przesuszonej ani też przelanej gleby, dlatego w bezdeszczowe dni najlepiej jest je podlewać co 2–3 dni. Przy tym warto zwrócić uwagę, by nie moczyć ich liści, ponieważ astry łatwo zapadają na choroby grzybowe. By zapobiec szybkiemu odparowywaniu wody i przesuszaniu podłoża, warto rozłożyć pod astrami ściółkę. Można w tym celu wykorzystać kompost lub korę.

Oprócz wody astrom można dostarczać także składników odżywczych. Należy wybierać preparaty przeznaczone do kwiatów kwitnących zawierające większe ilości potasu oraz fosforu.

Ostrożność należy zachować, wyrywając chwasty lub spulchniając glebę wokół astrów nowoangielskich. Ich korzenie położone są dość płytko i możemy je niechcący uszkodzić.

Zimowanie astrów nowoangielskich

Astry nowoangielskie są mrozoodporne i doskonale radzą sobie na terenie całego kraju. Nie trzeba ich w żaden sposób zabezpieczać przed nadejściem zimy. Tylko młode, a tym samem bardziej wrażliwe okazy należy okryć warstwą liści lub kompostu. Jedynym zabiegiem, jaki zawsze wykonujemy przed nadejściem zimy, jest ścięcie bylin tuż nad ziemią.

Jak rozmnażać astry nowoangielskie?

Astry możemy rozmnażać przez sadzonki wierzchołkowe. Należy pozyskać je w kwietniu lub maju. Nowe sadzonki pod osłoną powinny wypuścić korzonki do 20–25 dni.

Astry można także rozmnażać przez podział. Najczęściej w ten sposób rozmnaża się okazy dojrzałe. Również w kwietniu lub maju wykopuje się kępę i dzieli na 3–4 części. Ważne jest, by każda z nich miała 2–3 pędy. Tak pozyskane nowe sadzonki od razu należy zasadzić w docelowym miejscu.

Zastosowanie astrów nowoangielskich

Różnorodność odmian astra nowoangielskiego daje szerokie pole możliwości. Niższe rośliny doskonale sprawdzają się na skalniakach lub jako obwódki rabat, ale świetnie prezentują się także w donicach na tarasie lub balkonie. Z kolei wyższe mogą tworzyć jednogatunkowe mniejsze rabatki lub być częścią większych rabat wieloletnich bylin.

Bardzo dobrze komponują się z daliami, rudbekią, paprociami czy jeżówkami. Warto także pomyśleć o posadzeniu przed astrami niższych gatunków, ponieważ ich dolne liście stosunkowo wcześnie zasychają.