11.09.2024
Reo meksykańskie pochodzi z kraju o odmiennym klimacie, a jednak nie stwarza zbytnich problemów w czasie uprawy. Bez problemu poradzą z nim sobie nawet osoby początkujące i będą mogły cieszyć się z jego dekoracyjnych liści, a nawet pozyskać nowe rośliny, gdyż reo łatwo się rozmnaża. Zapraszamy zatem do zapoznania się najważniejszymi informacjami.
Reo meksykańskie – charakterystyka
Reo meksykańskie (Tradescantia spathacea) to bylina zaliczana do trzykrotek oraz należąca do rodziny komelinowatych. Pochodzi z Meksyku, choć można ją spotkać również w innych rejonach Ameryki Środkowej oraz w Ameryce Północnej.
Reo meksykańskie osiąga około 30–50 cm wysokości. Swój stosunkowo nieduży wzrost nadrabia, wypuszczając wiele odrostów, dzięki którym tworzy gęste, okazałe kępy. Centrum byliny stanowi sztywna łodyga z licznymi węzłami liściowymi. Początkowo jest wzniesiona, jednak wraz z wydłużaniem zaczyna się lekko pokładać.
Mięsiste, rynienkowate liście to najbardziej charakterystyczna część reo meksykańskiego i jego największa ozdoba. Mają szeroko-lancetowaty kształt i są ostro zakończone. Ich wierzch jest zielony i błyszczący, natomiast spód wyróżnia się fioletowym kolorem. Układają się w pokaźne rozety.
Bylina kwitnie nawet przez cały rok, jednak niezbyt okazale. Białe, nieduże kwiaty pojawiają się w kątach liści w rynienkowatych pochewkach. Ponieważ nie zwiększają walorów dekoracyjnych rośliny, poleca się nawet je usuwać, by reo nie przeznaczało na nie swojej energii.
Ciekawe odmiany reo meksykańskiego
Odmiany reo meksykańskiego różnią się od siebie kolorem liści. Godne uwagi są:
- Vittata – wierzch liści jest zielony z kremowymi paskami
- Sitara Gold – na wierzchniej stronie liści pojawiają się żółte paski lub jej cała powierzchnia jest wybarwiona na zielonkawożółty kolor
- Tricolor – liście z wierzchu wyróżniają się białymi lub różowymi paskami.
Wymagania reo meksykańskiego
Reo meksykańskie ze względu na swoje pochodzenie potrzebuje dość wysokiej temperatury i nie wykazuje żadnej odporności na mróz, dlatego w Polsce może być uprawiane wyłącznie jako roślina doniczkowa.
Reo najlepiej czuje się w miejscu słonecznym, ale radzi sobie także w półcieniu. Jednak zbytni cień może sprawić, że pędy będą wyciągać się w stronę światła. W takim przypadku warto przestawić roślinę w inne miejsce, bliżej źródła światła. Latem optymalna temperatura to 22–26°C, z kolei zimą 18–20°C. Najniższa temperatura, jaką jest w stanie wytrzymać, to 12°C. Dlatego też przez najcieplejsze miesiące w roku bylina może spokojnie zdobić nasz balkon czy taras.
Reo meksykańskie powinniśmy sadzić w glebie żyznej i przepuszczalnej o lekko kwaśnym odczynie, w której latem będziemy utrzymywać nieco wyższą wilgotność, z kolei zimą pozwolimy jej nieco przeschnąć. Pamiętajmy jednak, że reo jest wrażliwe na zalanie, dlatego powinniśmy zadbać o drenaż w doniczce.
Pielęgnacja reo meksykańskiego
Kiedy zapoznajemy się wymaganiami byliny względem stanowiska, rodzi się w nas pytanie, jak pielęgnować reo. Na szczęście nie ma się czego obawiać. Reo meksykańskie najbardziej lubi umiarkowane podlewanie. Znacznie lepiej znosi lekkie przesuszenie podłoża niż zalanie. Dlatego zaleca się je podlewać dopiero, gdy górne kilka centymetrów ziemi będzie przesuszone. Zimą dodatkowo ograniczamy podlewanie.
Reo meksykańskie możemy zasilać nawozem wieloskładnikowym. Jego podawanie zalecane jest od marca do października co około 2 tygodnie. Najlepiej w przypadku tej byliny sprawdzi się nawóz przeznaczony do roślin doniczkowych o ozdobnych liściach.
Reo nie potrzebuje regularnego cięcia. Możemy lekko przyciąć niektóre pędy dopiero, kiedy zobaczymy, że zaczynają się wyciągać do światła. Wówczas także roślina może stracić dolne liście. Po przycięciu pojawią się nowe odrosty i reo znów będzie gęste i efektownie się prezentujące.
Choroby i szkodniki
Reo meksykańskie nie należy do roślin podatnych na choroby. Również szkodniki w jego przypadku należą do rzadkości. Jedynie przy nieodpowiedniej temperaturze panującej w pomieszczeniu możemy mieć do czynienia z przędziorkiem, a z powodu zbyt obfitego podlewania i utrzymującej się w doniczce wilgoci roślina może zacząć gnić.
Rozmnażanie reo meksykańskiego
Reo rozmnaża się najczęściej z pędów, które bardzo łatwo się ukorzeniają w wodzie. Zabieg najlepiej jest przeprowadzić od kwietnia do czerwca lub w sierpniu, wykorzystując 5–10 cm fragmenty pędów. Gdy pojawią się korzenie, można od razu zasadzić je w doniczce.
Reo można także podzielić na mniejsze części lub pozyskać nowe sadzonki, wysiewając nasiona.
Toksyczność reo meksykańskiego
Niestety reo zawiera toksyczny sok, dlatego powinniśmy na czas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych zakładać rękawiczki. Kontakt soku ze skórą może wywoływać jej podrażnienia i reakcje alergiczne. Z kolei jego połknięcie może skutkować podrażnieniem błon śluzowych i przewodu pokarmowego. Z tego względu nie powinniśmy uprawiać reo meksykańskiego w pokoju dziecięcym czy miejscach, do których małe dziecko może łatwo dosięgnąć. Pamiętajmy także, że reo może być niebezpieczne dla zwierząt domowych.
