12.03.2024
Anturium Andrego to ciesząca się wielką popularnością roślina doniczkowa, która stanowi ozdobę każdego domu, w którym się znajduje. Charakterystyczne kwiaty w kształcie serca i intensywne kolory sprawiają, że nie sposób jej pomylić z żadnym innym gatunkiem. Czym się charakteryzuje, jak o nią dbać i co jeszcze warto o niej wiedzieć?
Anturium Andrego – charakterystyka
Anturium Andrego jest gatunkiem rośliny należącym do obrazkowatych. Naturalne dla niej warunki występują w lasach równikowych w niektórych częściach Kolumbii i Ekwadoru. Rośliny te były badane już w dziewiętnastym, a dziś wraz z wieloma odmianami są niezwykle popularnymi roślinami pokojowymi. Należą do roślin pnących, których największą ozdobą jest pochwa kwiatostanowa mająca nawet kilkanaście centymetrów i kształt serca, z której wyrasta jasnożółta kolba. Ta konkretna odmiana zawdzięcza swoją nazwę Edouardowi Andre, czyli francuskiemu ogrodnikowi i architektowi krajobrazu, który odkrył go w drugiej połowie dziewiętnastego wieku.
Najpopularniejsze odmiany anturium
Anturium Andrego z czerwoną pochwą kwiatostanową jest zdecydowanie jedną z najpopularniejszych odmian, ale roślina ta ma o wiele więcej odmian, które cechują się pochwami kwiatostanowymi w najróżniejszych kolorach.
Do popularnych gatunków należy anturium powabne, które zachwyca ciemnozielonymi liśćmi pokrytymi jasnymi żyłkami, a także anturium Scherzera, w którym pochwy kwiatostanowe są czerwone, a kolba efektownie wykręcona.
Wielbiciele mniej intensywnych kolorów chętnie uprawiają Anturium Sierra White czy Anturium Arise, z których druga jest większa, ale obie wyróżniają się za sprawą białych kwiatów. Z kolei Anturium Maine jest odmianą bardzo pożądaną i zdecydowanie rzadszą, a jej kwiaty mają różowy kolor.
Anturium – jakie warunki należy zapewnić roślinie?
Anturium to roślina o wielkich walorach estetycznych, która często stanowi największą ozdobę kolekcji kwiatów pokojowych, ale nie da się ukryć, że jest rośliną dość wymagającą. Brak odpowiednich warunków i pielęgnacji skutkuje tym, że traci swój blask i coraz trudniej jest ją odratować.
- Stanowisko anturium powinno być słoneczne, ale nie może to być ostre światło i ciągła ekspozycja na promienie, a raczej miejsce, w którym roślina będzie miała dostęp do światła rozproszonego. Jeśli roślina będzie stała w cieniu, z wielkim prawdopodobieństwem w ogóle nie wypuści kwiatów.
- Temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna wahać się od osiemnastu do dwudziestu dwóch stopni Celsjusza.
- Gleba być przepuszczalna i mieć kwaśny odczyn.
- Anturium kwitnie od lutego do października, a jeśli będzie odpowiednio pielęgnowana, może stanowić ozdobę przez większą część roku. Jej kwiaty są drobne i umieszczone na podłużnej kolbie, zaś najbardziej efektowna jest barwna pochwa kwiatostanowa. Nawóz o obniżonej zawartości azotu i wzbogacony potasem może okazać się pomocny w tym, aby roślina kwitła, a jej liście pięknie się prezentowały.
- Między marcem a wrześniem roślina musi być podlewana co kilka dni, a najlepiej robić to, kiedy ziemia na wierzchu nieco wyschnie. Od października do lutego, a więc poza okresem kwitnienia, można ją podlewać tylko raz w tygodniu, ale przez cały rok powinno się ją od czasu do czasu zraszać.
- Jeśli chodzi o przycinanie, to powinno się usuwać na bieżąco tylko uschnięte pędy.
Anturium – choroby i szkodniki
Sporym utrudnieniem w pielęgnacji egzotycznej rośliny jest jej podatność na szkodniki i niektóre choroby. Gatunek ten najczęściej jest atakowany przez przędziorki, mszyce oraz mączliki, które powinno się zwalczać specjalnymi środkami chemicznymi. Jeśli liście są brązowe i suche, opadają lub pojawiają się na nich plamy warto jak najszybciej odizolować anturium od innych roślin, aby się nie zainfekowały, a następnie zastosować specjalne środki dobrane do danej choroby. Warto pamiętać również o tym, że gatunek ten nie może mieć zbyt mokrego podłoża, ponieważ jego korzenie w takich warunkach bardzo szybko zaczną gnić. W okresie zimowym warto zadbać o to, aby roślina nie była narażona na niskie temperatury, ponieważ już temperatura spadająca poniżej dwunastu stopni może być dla niej szkodliwa.
